Hæ, hæ.
Jæja ég á bara eftir að vinna í tvo daga
. Við náðum í húsbílinn í gær, en við eigum eftir að fara með hann í sveitina. Hlakka svo til.
Við vorum með Sigga og Júlla um helgina. Við fórum með þá í fjósið og hesthúsið á Dagverðareyri. Við fórum líka til Garðars og Erlu í Skógarhlíð. Við vorum að klippa af runnum, niður í stikla. Siggi og Júlli voru að leika sér í lækjarsprænu rétt við húsið, á meðan. Þeir voru að henda steinum, í lækinn, og stökkva yfir. Það endaði svo með því að Siggi datt ofan í, og rennblotnaði. Það var nú pínu fyndið, en hann sagði að það væri ekki fyndið, að hann hefði dottið í sjóinn. Hann hélt að þetta væri sjór. He, he.
Þegar ég var að keyra heim úr vinnunni í dag, þá tók ég eftri því að það logaði vélarljósið. Ég kom við hjá k2m, og það þurfti að setja hann í tölvuna. Það kom nú í ljós að bankskynjari væri ónýtur. Ég vissi nú ekkert hvað það væri, en maðurinn útskýrði það fyrir mér. Sagði að þetta væri svona höggdeyfir, þegar það væri verið að starta, og að bíllinn mundi eyða minna ef þetta væri í lagi. Ok, ég borgaði, og fór út. Þegar ég kom út, þá var maðurinn að skipta um þennan bankskynjara. Hann tók ekki eftir því að ég væri komin út, því að hann var að bogra yfir vélinni. Hann var líka að tala við einhvern mann, sem stóð við hliðina á honum. Hann var að segja manninum að ég vissi nú ekki hvað bankskynjari væri, sem var satt. Og hann sagði líka við manninn að hann hefði nú útskýrt það fyrir mér hvað bankskynjari væri. Það væri þannig að ef ég lokaðist inni í skottinu á bílnum, og mundi banka, þá kæmi einhver að bjarga mér. Og svo sagði hann að við hefðum hlegið, og hlegið, af þessu. Hann sagði manninum miklu lengri sögu um það hvað ég væri vitlaus. Það var ekkert af þessu satt, nema það að ég vissi ekki hvað bankskynjari var. Maðurinn sem stóð við hliðina á honum horfði alltaf á mig mjög vandræðalegur. Þegar manngreyið tók eftir því að ég hefði hlustað á allt, þá sagði hann: ÞETTA ER BANKSKYNJARI, og hélt á ónýta stykkinu. Hann var frekar VANDRÆÐALEGUR. Meðan hann var að skipta um stykkið, þá var ég næstum því búin að sparka í rassinn á honum og loka húddinu. Þá hefði hann kanski BANKAÐ, og ég svo opnað fyrir honum. He, he. Og þetta kostaði mig 25 þúsund
Molinn kveður.
