Nú styttist í réttir. 10 dagar. Vááá ég fékk áfall í gær þegar læknirinn sagði mér að ég þyrfti að vera á sjúkrahúsinu í 10-14 daga. Ég horfði á hann, eða þá (þeir voru tveir) og sagði nei nú ert þú að grínast. ÉG HEF ENGANN TÍMA Í ÞAÐ sagði ég. Hann horfði á mig og sagði hvað ert þú að fara að gera ? Ég sagði honum að ég væri að fara í réttir og mætti ekkert vera að þessu. Þeir litu hvor á annan og hristu hausana og hlógu. Svo sagði hann, svona er þetta bara litla mín. Svo kom hann á stofugang í morgun og horfði á mig og sagði, þú ert heppin, þú mátt fara heim í dag, eða er það ekki það sem þig langar til að gera ? Ég brosti og sagði réttirnar eru ekki fyrr en aðra helgi, en ég hef ekkert á móti því að fara heim í dag. Þannig að nú er ég komin heim, en verð með annan fótinn á sjúkrahúsinu í plokk og umbúðaskiptingu. Ég þarf að fara á hverjum degi eins og ég þurfti. Ég er á sterkum sýklalyfjum sem eru sem betur fer í töfluformi en ekki í vökvaformi. Æðarnar þoldu ekki þetta sterka lyf. Þær bólgnuðu upp undan því. 10 stungur á þessum fjórum dögum. Nú er komið aftur ca. eins sentimetra gat ofaní sárið, sem var alveg við það að gróa á fimmtudaginn. Það er einhver pollur (gröftur) undir ylinni, og líka undir sárinu. Ef þetta þornar ekki upp með þessum lyfjakúr, þarf að skera í ylina og í sárið. Þeir ætla að sjá til með þetta allt. Sjá hvernig lyfið tæklar þetta. En nóg um þetta væl mitt.
Nú á ég engar nýjar myndir af kindunum, því ég hef ekki farið neinn rúnt.
Ég á hinsvegar mynd af Smyrli, sem af einhverjum ástæðum kom sér inn í hlöðuna á Möðruvöllum, og var þar í sjálfheldu, eða sko komst ekki út. Hann flaug svo út þegar Þórður opnaði fyrir hann.
